Trasa rowerowa:
Lublin » Nałęczów » Kazimierz Dolny

Kazimierski Park Krajobrazowy

Informacje o trasie:

  • Długość trasy: 60 km
  • Rodzaj roweru: Rower górski
  • Stopień trudności: Średnia

Mapa szlaku:

Kazimierz Dolny to piękne miasto przyciągające turystów z całej Polski. Wielu mieszkańców Lublina i okolic spędza tam weekendy ze względu na lokalizację oraz z uwagi na fakt, iż można się tam dostać w niecałą godzinę.

Może jednak rowerem?

Może jednak warto poświęcić więcej czasu (nawet cały dzień), aby dostać się do Kazimierza na rowerze, zwiedzając przy tym wiele ciekawych miejsc, które zazwyczaj widzimy tylko zza szyby samochodu? Piękno krajobrazu oraz niezwykle bogate walory kulturowe i przyrodnicze szlaku prowadzącego z Lublina do Kazimierza Dolnego, czynią z niego ciekawą propozycję dla osób zainteresowanych turystyką rowerową.

Opis trasy

Szlak przebiega przez najbardziej znane miejscowości zachodniej Lubelszczyzny. Wycieczkę rozpocząć można jeszcze w Lublinie przy skansenie – Muzeum Wsi Lubelskiej, by następnie udać się w kierunku Dąbrowicy, gdzie znajdują się ruiny zamku z XIV wieku, należącego do słynnego rodu Firlejów. Kolejny punkt na naszej trasie to Nałęczów, znane uzdrowisko, do niedawna jedyne na terenie województwa lubelskiego. Dalej udajemy się przez Wąwolnicę, słynącą z kultu Matki Bożej Kębelskiej, w stronę Rąblowa, w okolicach którego 14 maja 1944 roku oddziały AK i partyzantów stoczyły krwawą bitwę z oddziałami niemieckimi. Z Rąblowa jadąc wzdłuż Doliny Bystrej, a następnie w górę Doliny Potoku Witoszyńskiego i Doliny Grodarza docieramy do końcowego punktu naszego szlaku – Kazimierza Dolnego. Po drodze obserwować można malowniczy krajobraz lessowych wzgórz oraz przecinających go licznych wąwozów i dolin rzecznych. Trasa, począwszy od miejscowości Stanisławka, przebiega przez obszar Kazimierskiego Parku Krajobrazowego, pierwszego parku krajobrazowego w województwie lubelskim. Co warto zobaczyć po drodze?

Skansen – Muzeum Wsi Lubelskiej

Muzeum Wsi Lubelskiej to największy skansen na Lubelszczyźnie. Znajduje się na obrzeżach miasta, przy trasie wyjazdowej w kierunku Warszawy. Jego ekspozycja została podzielona na sektory odpowiadające poszczególnym regionom geograficznym dawnej Lubelszczyzny. Obecnie dla zwiedzających są udostępnione obiektu znajdujące się w sektorach: Wyżyna Lubelska, Roztocze, Zespół Dworski oraz Miasteczko. Zobaczyć tu można oprócz dawnej architektury przedmioty codziennego użytku, oraz ekspozycje poświęcone kulturze żydowskiej. Sektory Powiśle i Podlasie i Polesie Lubelskie oraz Nadbuże dostępne są bez możliwości zwiedzania wnętrz obiektów. Ponadto na terenie skansenu organizowane są liczne imprezy okolicznościowe oraz warsztaty, w których warto wziąć udział.
Muzeum Wsi Lubelskiej - Skansen 2

Dąbrowica

Obecnie wieś, w XVI i XVII wieku siedziba potężnego wówczas magnackiego rodu Firlejów. Z czasów świetności zachowała się do dziś jedynie stojąca nad brzegiem rzeki Czechówki wieża okazałego niegdyś zamku, później pałacu. Fragment XVI-wiecznej renesansowej budowli jest ciekawie wkomponowany w bryłę współczesnego budynku Domu Spotkań. W bliskim sąsiedztwie pałacu odnajdziemy również godny zobaczenia kościół parafialny wraz z plebanią.

Dolina Bystrej

Od Nowego Gaju do Wąwolnicy szlak biegnie doliną Bystej. Bystra jest prawym, niewielkim dopływem Wisły. Ma ona długość 33,4 km, a jej średni przepływ przy ujściu wynosi ok. 1,2 m3/s . Bystra bierze początek w Palikijach, przepływa przez park zdrojowy w Nałęczowie, poniżej pijalni wód przyjmując swój największy prawy dopływ – Bochotniczankę. W składzie mineralnym wód w dorzeczu górnej Bystrej, zwłaszcza w okolicach Nałęczowa stwierdza się występowanie zwiększonych ilości żelaza. W dnie doliny, przy prawym zboczu wypływają słynne nałęczowskie źródła Miłość” i „Nadzieja”. Dorzecze Bystrej charakteryzuje się lewostronną asymetrią (przewagą lewych dopływów).Wody Bystrej i jej dopływów odegrały wiodącą rolę w formowaniu rzeźby tego terenu. Na jej zboczach rozwinęła się gęsta sieć wąwozów. Meandrujące w płaskiej dolinie koryto rzeki, strome, 20-30 metrowe zbocze doliny oraz otaczająca roślinność czynią rzekę Bystrą miejscem o niezwykłych walorach krajobrazowych. Ogromnym bogactwem rzeki jest również jej flora i fauna, m.in. duże zróżnicowanie gatunkowe występujących tu ptaków i ryb.

Nałęczów

Nałęczów to miasteczko uzdrowiskowe położone malowniczo w dolinie rzek Bystrej i Bochotniczanki. Historia uzdrowiska sięga początku XIX wieku, kiedy odkryto lecznicze właściwości wód z tutejszych źródeł. Największą popularność Nałęczów zyskał w końcu XIX wieku, gdy stał się modny wśród ówczesnych elit. Obecnie w mniejszym stopniu wykorzystuje się w lecznictwie uzdrowiskowym występujące tu wody żelaziste. Główny walor Nałęczowa stanowi charakterystyczny słabobodźcowy klimat umożliwiający leczenie przede wszystkim chorób serca a także niepowtarzalny nastrój jaki tworzy harmonia zieleni i architektury zabytkowej części miasta. W Nałęczowie warto zwiedzić przede wszystkim Park Zdrojowy, a w nim pięknie położone nad brzegiem stawu Sanatorium Nr 1, Stare Łazienki, pijalnię wód mineralnych “Palmiarnia” a także znajdujący się w głębi parku Pałac Małachowskich z drugiej połowy XVIII wieku (obecnie muzeum Bolesława Prusa). Warto również odbyć spacer ulicami Nałęczowa, przede wszystkim Armatnią Górą i Aleją Lipową, aby podziwiać wiele wspaniałych secesyjnych wilii z okresu największej świetności Nałęczowa.
Uzdrowisko Nałęczów

Wąwolnica

Jedna z najstarszych osad Lubelszczyzny. Powstała w XI-XII wieku, a w XIV otrzymała prawa miejskie. Za panowania króla Kazimierza Wielkiego była miastem królewskim z murowanym zamkiem, kościołem i murem obronnym. Od 1700 roku sanktuarium otaczanej kultem już od końca XIII stulecia figury Matki Bożej Kębelskiej. Obecnie na wzgórzu zamkowym stoi imponujących rozmiarów murowany neogotycki kościół p.w. Św. Wojciecha wzniesiony w latach 1907-1914, obok niego gotycka XIV-wieczna kaplica, w której znajduje się czczona figura. Spacerując po Wąwolnicy warto również zwrócić uwagę na zachowany XVII-wieczny układ ulic promieniście odchodzących od centralnie położonego rynku.

Kębło

Na wzgórzu, wśród drzew stoi zabytkowy dworek z XIX wieku. Otacza go stary park pamiętający prawdopodobnie czasy, kiedy Kębło było własnością potężnego rodu Czartoryskich. Dworek pełni obecnie funkcje użytkowe. Mieści się w nim Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy im. Św. Franciszka z Asyżu. Cudowna figura Matki Bożej Kębelskiej otaczana czcią już od XIII w. znajdowała się pierwotnie w Kęble. Dopiero w 1700 roku uroczyście przeniesiono ją do kościoła parafialnego w Wąwolnicy, gdzie urządzono jej sanktuarium. Obecnie w miejscu dawnych cudów stoi kapliczka, a w niej kopia czczonej figury.

Rąblów

W okolicach Rąblowa wjeżdżamy już na teren Kazimierskiego Parku Krajobrazowego, pierwszego w województwie Lubelskim.
Lasy rąblowskie były miejscem bohaterskich walk zarówno w czasie powstań narodowych, jak również I oraz II wojny światowej. Pomnik w Rąblowie upamiętnia ciężkie walki jakie stoczył z oddziałami SS oddział Armii Ludowej wsparty partyzantką radziecką . Wydarzenie to miało miejsce 14 maja 1944 roku. Walczącym partyzantom udało się wydostać z niemieckiego okrążenia i schronić w lasach parczewskich i janowskich. W czasie tej bitwy wsławił się Mieczysław Moczar – dowódca AL, późniejszy działacz komunistyczny. Przy drodze prowadzącej do pomnika można odnaleźć jego grobowiec.

Dolina Potoku Witoszyńskiego

Między Rąblowem a Rzeczycą szlak prowadzi najpierw doliną Bystrej a następnie w górę Potoku Witoszyńskiego, jej lewostronnego dopływu. Dolina Potoku obfituje w liczne źródła występujące pod stromymi zboczami oraz stawy. W dnie doliny znajdują się obszary podmokłe. Wynika to ze wspomnianego wcześniej zasilania licznymi i dość wydajnymi źródłami, jak również występowania nieprzepuszczalnych utworów oraz małych spadków rzeki. Różnica poziomów między dnem Potoku a otaczającym poziomem wierzchowin na tym odcinku, przekracza 40 m.

Dolina Grodarza

Końcowy odcinek ścieżki rowerowej wiodący doliną Grodarza, należy do najbardziej malowniczych fragmentów tego szlaku. Dolina Grodarza stanowi pewnego rodzaju osobliwość hydrologiczną. Powierzchnia zlewni tej rzeki jest niewielka, około 30 km2 Górny odcinek rzeki, po przepłynięciu około 2,5 km ginie w rumoszu skalnym i na długości prawie 4 km dolina jest sucha. Stały odpływ Grodarza pojawia się ponownie na wschód od Kazimierza. Grodarz prowadzi na ogół niewiele wody, przepływ u ujścia do Wisły wynosi około 20-30 l. Zdarza się jednak w czasie gwałtownych ulew, że ilość wody wielokrotnie wzrasta. Miało to miejsce np. 24 czerwca 1981 r., gdy w ciągu godziny spadło 100 mm opadu. Przepływ rzeki zwiększył się wówczas do 37 m/s (wielkość średniego przepływu Wieprza przy ujściu). W czasie tej ulewy woda niosła tysiące ton zmytego ze zboczy lessu. Przyczyną tego zjawiska są nie tylko właściwości lessu, ale również wylesienie zlewni i duże spadki terenu. Dzisiejszy Grodarz to niewielka rzeka o dość rwącym nurcie, ale to właśnie jej wody uformowały potężną dolinę, w której położona jest duża część Kazimierza Dolnego.
Kazimierz Dolny - Widok z Góry Trzech Krzyży

Wreszcie w Kazimierzu Dolnym

Kazimierz Dolny to niezwykle piękne miejsce, słusznie nazywane „perłą polskiego renesansu”. Znajduje się tu wiele ciekawych miejsc, które warto zobaczyć. Pisaliśmy już o nich (Kazimierz Dolny – Co warto zobaczyć?), dlatego odsyłam do tego wpisu. Przed rozpoczęciem zwiedzania proponuję solidnie się posilić – na Rynku znajduję się sporo fajnych lokali, w większości posiadających ogródki, przy których bez problemu można zostawić rowery. Szlak z Lublina do Kazimierza wymaga pokonania ponad 60 km trasy, i w zależności od kondycji wycieczka może zająć nawet kilka godzin, a jak wiadomo trzeba uwzględnić czas na powrót. Jeżeli masz więcej wolnego czasu, możesz rozłożyć wyjazd na kilka dni (np. weekend) i skorzystać z noclegu w Kazimierzu, aby bez pośpiechu wszytko zobaczyć, odpocząć nad Wisłą i spokojnie wrócić do domu.

Oceń ten wpis
Średnia ocena: 4,85, na podstawie 13 opinii.
Loading...
Udostępnij i polub!
Udostępnij!